سلام دوستان
راستشو بخواین یه مطلب توی یک وبلاگ گروهی در مورد ارتباط دختر و پسرخوندم که حیفم اومد اینجا ننویسم.
یکى از نویسندگان این وبلاگ در مطلبى با عنوان «چت افیون اینترنته» به معضل رواج چت در بین جوانان اشاره کرده است: « الان در مسافرت هستم اما از صدقه سر تکنولوژى در این گوشه از مملکت هم اینترنت وجود داره، فراوون! سرعت هم الحمدلله خوبه. اما! مهم اینه که الآن در جایى هستم که چت حرف اول رو مى زنه! یعنى یه خونه مجردى دانشجویى؛ اون هم در بحبوحه امتحان هاى پایان ترم دانشگاه! مهدى، احمد، على، رضا، یه رضاى دیگه، یه مهدى دیگه، سعید و باز هم یه مهدى دیگه تر! تقریباً شب تا صبحشون پاى چت مى گذره. انگار نه انگار امتحان دارن. دیشب، نیمه هاى شب با چشم خودم دیدم و با گوش خودم شنیدم که اعتیاد به چت یعنى چى... فریاد بلند از سر خشم وقتى که نیمه شب کارت اینترنت تموم شد. یه جمله بگم. مى خواد خوشتون بیاد، مى خواد نیاد. حرف مفت بى حساب هم نمى زنم. نگید فقط روى یه هفته آشنایى با چت این رو مى گم که جواب دارم براى این حرف؛ چت افیون اینترنته و حیف اینترنت که خیلى ها چت رو مساوى با اینترنت مى دونن.»
